‘Liefdadigheidsmachine’ Motalib doet het wéér: nieuwe hulp voor 75.000 vrouwen in Bangladesh
Bron: De gelderlander.nl Maasland 1 mei 2023
Het klinkt als grootspraak: dat inmiddels 1,5 miljoen mensen geholpen zijn en worden met liefdadigheidsprojecten van voormalig inwoner van Wanroij én Bangladesh Motalib Weijters. Maar luister naar zijn verhaal, en je komt al gauw tot de ontdekking: het zou zomaar kunnen kloppen.
Aanstaande woensdag wordt in de schouwburg in Cuijk de aftrap gegeven voor het zoveelste Bangladesh-project van Motalib Weijters.
Met donaties van zes Rotaryclubs (van Cuijk, Uden, Dinslaken en Dormagen (Duitsland) en twee in Dhaka (Bangladesh) wordt in aanwezigheid van de ambassadeur van Bangladesh, Riaz Hamidullah, het startsein gegeven voor het screenen op en zo nodig behandelen van baarmoederhalskanker bij 75.000 vrouwen. Vijf ziekenhuizen in Bangladesh zijn bij het grootschalige gezondheidsproject betrokken.
Onuitputtelijke inspanningen
Motalib Weijters (52) heeft, als kartrekker van veel meer liefdadigheidsprojecten, er recent al een feestelijke dag op zitten. In de gemeente Uden, waar hij tegenwoordig woont, werd hij woensdag geridderd. Net als de oude en nieuwe voorzitters van de Rotaryclub Cuijk, respectievelijk Hugo Bens en Anton de Weerd.
Weijters is geëerd voor zijn onuitputtelijke inspanningen voor zijn geboorteland. De mannen van de Rotaryclub werden gelauwerd, omdat ze naast veel andere maatschappelijke projecten óók veel geld hebben ingezameld voor Weijters’ projecten in Bangladesh.
Met de uitwerpselen van de kippen worden de vissen gevoed die hier in de vijver zwemmen
Motalib Weijters
,,Via de verschillende Rotaryclubs hebben we meerdere miljoenen voor Motalib ingezameld”, weet ook voormalig gouverneur Leny Goijer van de Udense Rotaryclub. Afgelopen jaar is zij met andere Rotaryleden een kijkje gaan nemen in Bangladesh, om met eigen ogen te zien wat er met hun geld gebeurd is. Een rondreis van negen dagen. Goijer: ,,Korter was onmogelijk als we alles wilden bezoeken. Het was veel, maar vooral zó indrukwekkend.”
5000 waterputten
,,We hebben inmiddels meer dan vijfduizend waterputten geslagen in gebieden waar drinkwater uiterst schaars is. Twee weeshuizen opgezet. Een ziekenhuis gebouwd voor moeder- en kindzorg. Met microkredieten regelen we lokale investeringen om mensen voedselzekerheid te bieden, bijvoorbeeld met een kippenboerderij”, somt Weijters uit de losse pols op.
Spreekwoordelijke verschil
De kippenboerderij is gebouwd boven een vijver. ,,Met de uitwerpselen van de kippen worden de vissen gevoed die hierin zwemmen. Het is een programma waarvan achtduizend huishoudens profiteren”, licht de geboren Bengalees toe dat het project voor de lokale bevolking het spreekwoordelijke verschil maakt.
Zelf woonde Weijters tot zijn zevende in Bangladesh, wat de betrokkenheid bij het dichtbevolkte en tevens straatarme land in Azië (vier keer Nederland, 170 miljoen inwoners) verklaart. ,,Ik heb zelf ook nog een paar jaar op straat geleefd. Mijn vader was dagarbeider met nauwelijks inkomen, ik had nog vijf broers en vier zussen.”
,,Omdat het nauwelijks lukte de eindjes aan elkaar te knopen, leden we veel honger. Mijn vader was door de stress over het geld vaker gewelddadig. Door de uitzichtloze situatie heb ik toen besloten van huis weg te lopen.”
Mooiste paradijs
Na jaren zwerven en bedelen met alle ellende van dien, belandde hij in een opvanghuis van het Leger des Heils. ,,Op mijn zevende werd ik geadopteerd door de familie in Wanroij, mijn ouders waren de campingbeheerders van vakantiepark De Bergen. Ik belandde in het mooiste paradijs dat ik me kon voorstellen. Met elke dag eten, speelgoed en leuke vriendjes op school.”
Dankzij zijn talenknobbel leerde hij in een paar maanden vlekkeloos Nederlands, op de basisschool in Wanroij kon hij moeiteloos mee. Na het vwo aan het Elzendaalcollege in Boxmeer ging hij naar de hotelschool. ,,Maar daar heb ik uiteindelijk niet veel mee gedaan. Ik voelde dat ik iets terug moest doen voor mijn geboorteland.”
Ik kwam bij een familie in Wanroij. Op De Bergen. Het mooiste paradijs dat ik me kon voorstellen
Groot krantenartikel
Met zijn latere vrouw Ingrid, in 2013 overleden, ging hij in 1994 terug naar Bangladesh. Daar wist het stel met veel moeite Motalibs familie terug te vinden. ,,We hadden 10.000 gulden bij ons om eten en kleren voor hen te kopen. Dat was binnen twee weken op. Het voelde goed om dit voor hen te doen.”
Geïnspireerd hierdoor richtte Weijters eenmaal terug in Nederland binnen een paar dagen een stichting op om hier geld in te zamelen voor zijn geboorteland. ,,Een groot krantenartikel deed wonderen.” Het doel, binnen zes maanden 85.000 gulden inzamelen voor schoon drinkwater en het opzetten van een bananenplantage, was binnen vier maanden gerealiseerd. ,,Daarmee kon ik de eerste 225 mensen helpen.”
Olievlek
Het was het begin van de olievlek waarmee de huidig Udenaar in de bijna dertig jaar dat hij voor Bangladesh actief is, inmiddels naar schatting 1,5 miljoen Bengalezen heeft bereikt. Screening op baarmoederhalskanker wordt de nieuwste loot aan de stam. ,,Dat is voor Bengalese vrouwen doodsoorzaak nummer 2.”
Gedurende 3 jaar zullen vrouwen onderzocht worden met laagdrempelige screenings- en behandelmethodes.
Eendenbek
,,Ook werken de medici met een plastic ‘eendenbek’ waarmee je met behulp van een smartphone de baarmoeder kunt fotograferen. De foto’s kun je laten beoordelen door gespecialiseerde artsen overal ter wereld, die dan weer kunnen teruggeven wat de beste behandeling is.”
Dankzij dit initiatief is Weijters vorig jaar op de internationale Rotary-conventie in Houston al uitgeroepen tot Champion of Girls’ Empowerment. Het is een onderscheiding die wereldwijd door Rotary één keer per jaar verstrekt wordt.
Udens weekblad 10 mei 2023
